Soalan 1
“Kalau saya buat macam yang awak mimpi tu, apa yang awak buat?”
Him : Saya nak buat apa?
“Takkan awak buat tak tahu je?”
Him : Saya biarkan jelah. Dah awak pilih dia.
Tapi saya akan tanya kenapa.
Kalau awak pulak? Kalau saya buat macam tu?
“Saya hilangkan diri. Saya taknak tahu sebab. Saya taknak ada apa-apa kaitan dah dengan awak.”
Him : Okay. Macam mana kalau awak salah faham je?
“Saya akan pastikan yang benda tu betul dulu, then baru saya buat macam tu.”
Him : Selama ni awak pastikan dulu ke terus buat je?
Dang! 1-0. Semestinya dia satu, dan aku kosong.
Soalan 2
“Awak tengok saya ni ada kredibiliti tak untuk buat macam tu?
Him : Mana saya tahu. Tu diri awak.
“Yelah. Tapi dari penilaian awak, saya boleh tak buat macam tu?
Him : Tak kot.
“Kot?”
Him : Kot tu cuma asdfghjkl
Kalau saya? Awak rasa saya akan tak, apa tu nak panggil...
“Menduakan awak?”
Him : Hm, bolehlah. Menduakan. Ada rasa tak?
”Tak.”
Him : Tak?
“Tak.”
Him : Sebab?
“Entah, sebab awak selalu ada je.”
———————————————————————————————-
Him : ...sebab rasa cukup?
“Aah! Cukup. Rasa macam... (tahan suara nak pecah sebab rasa nak nangis sebab aiyem a cry baby, remember?)
Him : Rasa macam...? Apa ni cakap tak habis. (kuasam 😒)
“Rasa cukup macam... tak perlu apa-apa dah. Over ke kalau rasa macam tu? Ke okay je?”
Him : Biasa je. Awak cakap macam tu sebab awak tak pernah rasa.
“Yeke? Aah kot. Bukan cukup je, rasa macam terlebih-lebih.”
Him : Kalau macam tu kena diet lah. Tak boleh manis-manis sangat, kang gemuk.
Saya selalu je rasa macam tu...
...tapi saya sorang jelah yang rasa.
“Sekarang ni awak rasa tak?”
Him : Rasa. Cukup.
*gelak cuz I tak rasa I cukup lagi 😂
**tapi dah dia rasa macam tu so okay laa
No comments:
Post a Comment